پوشش های ارائه شده در این نوع بیمه نامه مشابه با بیمه تمام خطر پیمانکاران است، با این تفاوت که بیمه تمام خطر نصب برای نصب انواع دستگاه ها و نصب نیروگاه، پالایشگاه، پتروشیمی، تاسیسات مخابراتی، لوله گذاری آب، گاز، نفت و غیره به کار می رود و دوره تست و راه اندازی تجهیزات نیز تحت پوشش قرار خواهد داشت. در صورت پرداخت حق بیمه اضافی،خطرات حین حمل و نقل زمینی تجهیزات نیز تحت پوشش خواهد بود. در این نوع بیمه نامه نیز امکان ارائه پوشش دوره نگهداری (و یا دوره تضمین) پس از تحویل موقت وجود خواهد داشت.
بیمه تمام خطر نصب (EAR) یکی از رشته های بیمه مهندسی است که از تلفیق پوشش بیمه ای «مونتاژ» رایج در آلمان و بیمه تمام خطر مقاطعه کاران معمول در انگلیس پدید آمده است. هدف اصلی بیمه EAR ارائه تأمینی جامع و کافی در مقابل تمام خطرات موجود در نصب ماشین آلات و لوازم، هم چنین نصب هر نوع بنای اسکلت فلزی می باشد.
قبل از متداول شدن بیمه EAR، تأمین در مقابل خطرات اصلی که در خلال پروژه نصب بوجود می آیند، تنها از طریق انعقاد قراردادهای متعدد بیمه که خطرات ناشی از آتش سوزی، طوفان، سیل، مسئولیت مدنی در قبال اشخاص ثالث، دزدی ساده، سرقت با شکستن حرز و غیره را به طور جداگانه پوشش می دادند، امکان پذیر بود. ليكن، تأمین ارائه شده بوسیله این بیمه نامه ها کافی نبود، زیرا فاقد پوشش مناسب برای خطرات خاص پروژه های مهندسی بودند. علاوه بر این، بیمه نامه های مختلف غالبا با هم تداخل داشتند، به نحوی که در صورت بروز خسارت، بیمه گذار با مشکلات عدیده ای از قبیل بیمه مضاعف، مراحل مربوط به اصل قائم مقامی و غیره مواجه می گردید. بدیهی است که به دلایل مذکور، كل حق بیمه پرداختی برای یک پروژه نصب، بیش از حد لزوم بود.
پروژه های بزرگ از قبیل نصب پل های فلزی یا نصب تأسیسات کامل یک کارخانه آن چنان خطرات عدیده ای را برای پیمانکار و صاحب کار در بردارد که تنها راه ممکن و مقرون به صرفه تحمل چنین خطراتی خرید یک بیمه نامه تمام خطر نصب می باشد.
غالبا تأمین منابع مالی یک پروژه نصب، توسط بانک ها یا سایر مؤسسات مالی، مشروط به انعقاد چنین قرارداد بیمه ای می باشد، زیرا از این طریق تضمینی قطعی فراهم می گردد. به همین دلیل نیز در اکثر مناقصات عمومی مربوط به پروژه های دولتی وجود یک بیمه نامه تمام خطر نصب الزامی است.
بیمه گذار: قرارداد بیمه تمام خطر نصب، ممکن است توسط هر فردی که به واسطه انجام عملیات نصب یک پروژه، خطری را متقبل گردیده منعقد گردد، از جمله:
الف) سازندگان یا عرضه کنندگان ماشین آلات یا لوازم، به شرط آنکه عملیات نصب را انجام داده یا مسئول انجام آن باشند.
ب) شرکت هایی که مجری عملیات نصب میباشند.
ج) خریدار ماشین آلات و لوازم مورد نصب.
مورد بیمه: موضوع بیمه در بیمه نامه EAR، نصب و آزمایش کامل موارد زیر است:
ب) دستگاه های چاپ، ماشین آلات کاغذسازی و نساجی، خطوط هوائی انتقال نیرو، خطوط لوله مخازن، پل های فلزی.
ج) تأسیسات کامل نیروی برق و کارخانجات تولیدی، در هر کجا که اقلام فوق الذکر مورد استفاده قرار می گیرند از قبیل: نیروگاه ها، کارخانجات فولادسازی و یا مواد شیمیایی، کوره ها، کارخانجات کاغذسازی و نساجی و غیره، به همین ترتیب کارخانجات تولید کننده دیگر انواع کالاهای مصرفی.
عملیات ساختمانی ضروری به منظور انجام پروژه مورد نصب را می توان تحت پوشش بیمه قرارداد، مشروط بر آنکه ماهیت پروژه قطعا مربوط به عملیات نصب باشد. بدین معنی که ارزش تأسیسات مورد نصب از ارزش عملیات ساختمانی بیشتر باشد.
علاوه بر موارد فوق، پوشش بیمه ای ممکن است موارد زیر را نیز شامل گردد:
الف) ماشین آلات، لوازم و تجهیزات موردنیاز جهت انجام عملیات نصب از قبیل: جرثقیل ها، دکل ها، وینچ ها، دستگاه های جوشکاری، کمپرسورها.
ب) اموال واقع شده در محل نصب که متعلق به بیمه گذار بوده یا تحت مراقبت یا در امانت و یا در اختیار وی می باشد.
ج) هزینه های مربوط به جمع آوری ضایعاتی که پس از وقوع خسارت به وجود می آیند.
د) هزینه های اضافی مربوط به اضافه کاری، کار در تعطیلات هفتگی و یا رسمی، همچنین هزینه های مربوط به حمل سریع و در موارد خاص حمل هوائی.
ه) مسئولیت حقوقی ناشی از خسارت های جانی و مالی وارد به اشخاص ثالث که به واسطه انجام عملیات نصب، در محدوده اجرای عملیات یا در نزدیکی آن به وقوع پیوسته باشد.
توجه شود که بیمه گر غرامت ادعا شده از جانب کارمندان و کارگران بیمه گذار را که در ارتباط با پروژه نصب می باشند جبران نخواهد کرد، زیرا در چنین مواردی بیمه کارگران یا بیمه حوادث به کار می رود.
پوشش بیمه ای: بیمه تمام خطر نصب پوشش بیمه ای گسترده ای را ارائه می کند. تقریبا هرگونه زیان یا خسارت ناگهانی و غیر قابل پیش بینی وارد به اموال بیمه شده واقع در محل نصب را در طول مدت بیمه، جبران می نماید.
معمولا بیمه گر در مورد از بین رفتن یا خسارت ناشی از علل زیر مسئول می باشد:
– آتش سوزی، صاعقه، انفجار، سقوط هواپیما ، هم چنین خسارات ناشی از کاربرد آب یا سایر اقداماتی که به منظور اطفاء حریق صورت می گیرد.
– سیل، طغیان آب، باران، برف، بهمن، امواج عظیم دریا در اثر آتشفشان.
– هر نوع طوفان.
– زمین لرزه، نشست زمین، لغزش زمین و صخره ها.
– دزدی ساده، سرقت با شکست حرز.
– خطاهایی که در هنگام نصب صورت پذیرد.
– سهل انگاری، عدم مهارت، عدم تجربه، اعمال توأم با سوءنیت.
– اتصال کوتاه، جرقه زدن، ولتاژ بیش از حد.
– فشار یا خلاء بیش از حد، از هم گسیختن در اثر نیروی گریز از مرکز.
– هر حادثه ناگهانی و غیر قابل پیش بینی دیگر از قبیل، از بین رفتن یا خسارت ناشی از ریزش آوار، عوامل خارجی، حمل و نقل اشیاء مورد نصب در محوطه نصب و غیره.
استثنائات: پوشش فراهم شده به وسیله بیمه تمام خطر نصب مشروط به برخی استثناها می باشد که عمدتا موارد زیر را شامل می گردند:
– از بین رفتن یا خسارت ناشی از اشتباه در طراحی، مصالح یا قطعات معیوب و یا اجرای ناصحیح کار؛ این گونه خسارتها ارتباطی با عملیات نصبی که بیمه تمام خطر نصب مناسب با آن طراحی شده، ندارند، بلکه در محدوده تضمین سازنده قرار می گیرند. با این وجود چنانچه سازنده ماشین آلات و لوازم مورد بیمه در عین حال مجری عملیات نصب نیز بوده و نامش نیز به عنوان بیمه گذار در بیمه نامه قید گردیده باشد، ممکن است در موارد معین، ریسک سازنده را در قبال پرداخت حق بیمه اضافی تحت پوشش قرار داد.
– زیان یا خسارت وارد به ماشین آلات و تجهیزات نصب به علت شکست مکانیکی یا الکتریکی و یا اختلال در کار آنها (یعنی خساراتی که ناشی از تأثیرات خارجی نبوده باشد). حال آنکه هرگونه زیان یا خسارت فیزیکی وارد به پروژه نصب در نتیجه علل فوق تحت پوشش بیمه قرار دارد.
-از بین رفتن یا خسارت ناشی از عمل عمدی یا سهل انگاری عمدی بیمه گذار و یا نماینده وی.
– خسارت های غیر مستقیم از هر نوع و یا به هر صورت از قبیل جرائم قراردادی، خسارت های ناشی از تاخیر در انجام کار، عدم اجرای قرارداد، از دست دادن قرارداد.
– زیان یا خسارت ناشی از جنگ، عملیات شبه جنگی، اغتشاش، مصادره بنا به دستور هر مقام دولتی و غیره.
– زیان یاخسارت ناشی از اعتصاب و بلوا. خطرات اعتصاب و بلوا عموما از شمول تعهدات بیمه نامه مستثنی هستند، لکن در موارد خاص و مشروط به بررسی دقیق قبلی، امکان شمول این خطرات وجود دارد و معمول است که در مورد این خطرات میزان غرامت به طور جداگانه تعیین گردد.
– از بین رفتن یا خسارت ناشی از واکنش های هسته ای، تشعشعات هسته ای یا آلودگی های رادیواکتیو.
مدت بیمه: معمولا پوشش ارائه شده تحت بیمه تمام خطر نصب، بلافاصله پس از تخلیه اشیاء مورد بیمه در محل نصب شروع میشود و تا خاتمه کارهای نصب و عملیات آزمایشی ادامه می یابد. بنابراین در طی مدت بیمه فقدان یا خسارت واقع شده در خلال انبارداری، دوره نصب و آزمایش بهره برداری یا آزمایش بار مشمول بیمه می باشد. علاوه بر این، امکان تعمیم مدت بیمه به منظور تحت شمول قراردادن دوره نگهداری وجود دارد.
مبلغ بیمه شده و حق بيمه: مبلغ بیمه شده عبارت است از ارزش ماشین آلات و لوازم مورد نصب بر اساس قرارداد فروش به انضمام هزینه حمل، حقوق و عوارض گمرکی و هزینه نصب. چنان چه در صورت بروز خسارت معلوم شود که مبلغ بیمه شده کمتر از مبلغی است که می باید بیمه می شد، بیمه گر قاعده نسبی را اعمال خواهد نمود، یعنی غرامت قابل پرداخت به میزان نسبت موجود بین مبلغ بیمه شده و مبلغی که می باید بیمه می شد، تقلیل خواهد یافت. بنابراین نه تنها توصیه می شود، بلکه در حقیقت الزامی است که بیمه گر را از هرگونه تغییری در مبلغ بیمه شده آگاه نمود.
در موارد زیر معمولا مبلغ بیمه شده به طور جداگانه تعیین می گردند:
الف) ماشین آلات و تجهیزات نصب با ارزش نو.
ب) اموال واقع در محل نصب که متعلق به بیمه گذار بوده و یا تحت مراقبت یا در امانت و یا در اختیار وی می باشد.
ج) پوشش های اضافی مانند هزینه های حمل هوائی.
د) مسئولیت مدنی در قبال اشخاص ثالث نیز مشروط به تعیین میزان غرامت به طور جداگانه برای هر حادثه یا مجموعه ای از حوادث که دارای منشاء واحد هستند می باشد.
در مورد خطرات فاجعه آمیز مانند زمین لرزه، سیل، طغیان آب و طوفان، احتمال تجمع خطر می باید به طور دقیق و خاص مورد توجه قرار گیرد، در ضمن برای این خطرات نیز میزان غرامت به طور جداگانه تعیین می گردد.
برای تعیین حق بیمه و نرخ گذاری در بیمه تمام خطر نصب، برخی جداول راهنما تهیه شده که در اکثر موارد یعنی مواردی که بتوان خطرات مشمول بیمه را خطراتی عادی تلقی نمود، به کار می رود. به هرحال تعیین نرخ های ثابت برای انواع مختلف پروژه های نصب یا ریسک های مختلف امکان پذیر نیست به این دلیل هر ریسکی می باید براساس ویژگی هایش نرخ گذاری شود. حداقل این که این امر در تمام موارد مربوط به پروژه های بزرگ که بیش از حد در معرض خطرند، می باید رعایت گردد.
از نقطه نظر مهندسی برای دستیابی به نرخ حق بیمه متناسب با خطر موردنظر، برای بیمه گر ضروری است که مختصات کاملی از قبیل مشخصات فنی پروژه مربوطه، ارزش قرارداد، قیمت اشیاء مورد نصب، نمودار مراحل تولید، نقشه پروژه، اطلاعات زمین شناسی، آب شناسی و هواشناسی مربوط به محل نصب، جدول زمان بندی شده تهیه و نصب اشیاء مورد بیمه، جزئیات مربوط به امکانات انبارداری اولیه، خدمات حفاظتی، وسایل اطفاء حریق، اطلاعاتی در مورد تجربه شرکت نصب کننده در اجرای پروژه های مشابه و غیره را به دست آورد.
ماشین آلات و تجهیزات نصب غالبا تحت فشارهای سخت و شدید، مورد استفاده قرار می گیرند و به طور منظم سرویس نمی شوند که این مطلب نیز در هنگام محاسبه نرخ حق بیمه می باید ملحوظ گردد.
افزایش دستمزدها و قیمت ها به دلیل تورم، موجب افزایش مداوم هزینه های اجرای طرح ها و هزینه تعمیرات می گردد، این امر به خصوص در مورد پروژه های طویل المدت نصب، مصداق پیدا می کند.
غرامت: درصورت بروز زیان یا خسارت، بیمه گر هزینه های لازم به منظور برگرداندن ماشین آلات یا لوازم خسارت دیده به وضعی که بلافاصله قبل از وقوع خسارت داشته اند را پرداخت خواهد نمود. مبلغ پرداختی هزینه های مربوط به پیاده کردن ماشین آلات، حمل و سوار نمودن مجدد آنها را نیز شامل می گردد(در صورت لزوم، هزینه استخدام متخصصین را نیز شامل می شود). ارزش قطعات و بخش هایی که هنوز قابل استفاده می باشند از مبلغ غرامت پرداختی کسر می شود. علاوه بر این بیمه گذار باید مبلغ معینی از هر خسارت، یعنی فرانشیز را شخصا به عهده بگیرد. در بعضی موارد اعطای پوشش بیمه در صورتی امکان پذیر است که فرانشیز مناسبی اعمال گردد. مثلا در مواردی که شناخت کافی نسبت به ریسک وجود ندارد یا خصوصا در مواردی که عملیات نصب پرخطر، مدنظر می باشد.
با ارائه مظنه های متعدد همراه با فرانشیزها و نرخ های مختلف حق بیمه، اولا بیمه گر قادر خواهد بود پوشش متناسب با شرایط ویژه هر ریسک را ارائه نماید، ثانيا بیمه گذار این امکان را خواهد داشت تا مبلغی را که می خواهد از هر خسارت به عهده بگیرد، انتخاب نماید.
پوشش بیمه ای در دوره نگهداری : چنانچه در قرارداد مربوط به پروژه نصبی که می باید بیمه شود، دوره نگهداری نیز پیش بینی شده باشد، می توان پوشش نگهداری برای دوره مزبور را تحت بیمه نامه به طرق زیر ارائه نمود:
الف) پوشش نگهداری ساده: تعهد بیمه گر در طی دوره نگهداری محدود است به زمان یا خسارت وارده توسط بیمه گذار، در خلال انجام عملیاتی که به منظور اجرای تعهدات مقرر تحت شرایط نگهداری قرارداد، ملزم به انجام آن بوده است.
ب) پوشش نگهداری گسترده : علاوه بر تأمین ارائه شده در فوق، این پوشش زیان یا خسارت وارده در خلال دوره نصب را نیز شامل می گردد.
ج) پوشش تضمین سازنده در دوره نگهداری : چنانچه بیمه گذار خود نیز سازنده ماشین آلات یا لوازمی که می باید بیمه شوند، بوده و در عین حال مجری عملیات نصب نیز باشد، علاوه بر پوشش های فوق الذکر می توان مسئولیت سازنده در خلال دوره تضمین را نیز به شرط تصریح در قرارداد فروش، تا میزان معینی مشمول بیمه نمود. در هر حال این نوع از پوشش معمولا بسیار پر خطر می باشد.
پیشگیری از خسارت : مانند سایر رشته های بیمه مهندسی، در بیمه EAR نیز پیشگیری از خسارت اهمیت زیادی یافته است. تجربه نشان داده است که بازدیدهای اولیه و توصیه های مناسب ایمنی، عامل مؤثری در کاهش تواتر خسارت و بهبود سابقه خسارتی می باشند. بنابراین پیشگیری از خسارت را باید به عنوان یک عامل ضروری در بیمه EAR مدنظر قرار داد. صرف نظر از جنبه صدور، توصیه ها و کمک بیمه گر در خصوص پیشگیری از خسارت می تواند خدمات ارزشمندی را در اختیار بیمه گذار قرار دهد.
پوشش بیمه ای تأخیر در شروع پروژه (DSU) بدین منظور طراحی شده است که سهم سود و درآمد مورد نیاز کارفرما را تأمین کند. این پوشش بیمه ای بسیار گسترده است و کلیه خسارت های فیزیکی ناشی از هر نوع خطری را که ریسک سازندگان تلقی شود تحت پوشش قرار می دهد و شامل خطر های مندرج در بیمه تمام خطر ساخت پیمانکاران و بیمه تمام خطر نصب و هم چنین پوشش بیمه ای باربری دریایی” هم می شود.
پوشش بیمه ای DSU بدین منظور طراحی شده است که صرفا ضرر و زیان کارفرما را در قبال حوادث ناشی از تأخیر در اجرای پروژه و یا خاتمه آن به دلیل وقوع یکی از حوادثی که در بیمه نامه تحت پوشش است حفاظت کند. برخلاف پوشش بیمه خسارت های فیزیکی، بیمه تأخیر در راه اندازی صرفا خسارتهای وارده به سازه و یا ماشین آلات را جبران می کند.
ویژگی های پوشش بیمه ای: ویژگی های این نوع بیمه را می توان به شرح زیر خلاصه کرد:
1- بیمه گذار در این پوشش بیمه ای صرفا کارفرما است.
۲- محدوده و قلمرو جغرافیایی ریسک صرفا سایت مندرج در قرارداد، محل تأمین کننده مواد اوليه و ماشین آلات است. البته ریسک و خطر حمل و نقل هم ضمیمه پوشش بیمه ای است.
٣- محدودیت فعالیت کاری یعنی اموال موجود، ماشین آلات و تجهیزات پیمانکار جزو استثناها محسوب می شود.
4- دوره پوشش بیمه ای شامل ساخت، نصب و دوره آزمایش است.
5- در دوره اعتبار بیمه نامه صرفا یک خسارت قابل بررسی، رسیدگی و پرداخت است.
٦- صرفا یک بار می توان زمان بیمه نامه را تمدید کرد.
۷- حداکثر دوره پرداخت خسارت و غرامت باید به اندازه کافی بلند و مناسب باشد.
۸- بروز حادثه بلافاصله جبران خسارت را به دنبال ندارد و بیمه نامه از نظر شروع و پرداخت خسارت دارای فرانشیز زمانی است
۹- دوره پوشش بیمه ای همزمان با خسارت فیزیکی (دوره تعمیر و نگهداری قبلی) است.
سرمایه بیمه: هدف هر پروژه تجاری، بازگرداندن سود منطقی در ارتباط با میزان سرمایه گذار بدون در نظر گرفتن طرح تأمین مالی است و کارفرما انتظار دارد که درآمد و سود کافی برای کلیه هزینه های ثابت و متغیر خود را از محل سود خالص تأمین کند.
معمولا تعیین سرمایه بیمه در پوشش DSU معادل تفاوت بین درآمد مورد انتظار و هزینه های متغیر است. یعنی هزینه هایی که اگر پروژه هنوز اجرایی نشده بود، وجود نداشت، نتیجه سود ناخالص است و می توان چنین نتیجه گرفت که با افزودن سود خالص قابل پیش بینی به هزینه های ثابت به دست می آید. سرمایه بیمه تحت پوشش DSU برابر است با سود ناخالص سالیانه.
معمولا هزینه های متغیر به اقلامی اطلاق می شود که کارفرما برای راه اندازی پروژه و عملیاتی کردن آن نیازمند به خرید آنهاست (مانند مواد اولیه، موادی که خوراک خط تولید تلقی می شود، نفت و گاز برای نیروگاه ها و پالایشگاه ها و یا خرید فلزات برای کارخانه های ذوب فلز و یا چوب برای کارخانه هایی که توليد الوار و کاغذ می کنند. ) هزینه خرید این اقلام به عنوان هزینه متغیر است.
محاسبه حق بیمه: حق بیمه پوشش تأخیر در راه اندازی، بر پایه اطلاعات زیر محاسبه می شود:
١- سرمایه بیمه.
۲- سپری شدن دوره انتظار مذکور در بیمه نامه و پس از آن حداکثر دوره غرامت قابل پرداخت.
٣- نوع تجهیزات، ماشین آلات و سازه ای که قرار است تحت پوشش بیمه ای قرار گیرد.
4- ریسک های خاص و یا عام.
5- وجود امکانات ایمنی و آتش نشانی و عوامل بازدارنده خسارتی در طول دوره ساخت و نصب و انبار سازی کالا در سایت.
6- تأثیری که می تواند شدت وارده بر سود ناخالص واحد داشته باشد.
۷- لوازم یدکی موجود برای جایگزینی تجهیزات خسارت دیده و با سایر امکانات موجود.
۸- انعطاف پذیری در برنامه زمانبندی ساخت و نصب.
9- تأثیرات جوی، جغرافیایی و محلی بر ساخت، نصب و ضریب احتمال وقوع خسارت در این گونه موارد.
۱۰- جو سیاسی، اقتصادی و اجتماعی موجود در زمان ساخت، نصب و بهره برداری از واحد تولیدی .
۱۱- خطرهای اخلاقی موجود پیمانکار و یا کارکنانش که ممکن است به طور بالقوه پروژه را تهدید کند.
شروع پوشش بیمه ای: زمان تاخیر در کار، از لحظه ای محسوب می شود که اگر خسارتی باعث تأخير نمیشد عملیات بهره برداری آن واحد آغاز می شد، اما نه قبل از زمان شروع بهره برداری مذکور در جدول بیمه نامه صادر شده.
غرامت قابل پرداخت در پوشش DSU بر اساس از دست دادن درآمد کارفرماست، چنانچه این تأخیر به وقوع نمی پیوست. در این مقطع، تاریخ آغاز و شروع به کار پروژه، نقش اساسی دارد. بنابراین در صورتی که برنامه ساخت و ساز دچار تغییر شود، این جدول هم باید مورد تجدید نظر قرار گیرد. چنانچه هزینه های موجود از سود ناخالص بیشتر باشد، حداکثر تعهد بیمه گر محدود به همان سود ناخالص محدود خواهد بود.
خاتمه پوشش بیمه ای: پوشش بیمه ای DSU با پایان کار واقعی پروژه و آغاز فعالیت تجاری و بهره برداری پروژه خاتمه پیدا می کند. برای تعیین تشخیص این زمان خاص باید یکی از شرایط زیرین تحقق یابد:
١- تاریخ رسمی اعلام تکمیل عملی کار، قبولی از طرف کارفرما و یا تحویل به کارفرما، هر کدام که زودتر واقع شود.
۲- قبولی و پذیرش کارفرما در تحویل گرفتن واحد
۳- راه اندازی واحد تجاری (به طور کامل یا ناقص) به نحوی که فعالیت آن به سودآوی منجر شود.
بنابراین در پوشش DSU نیاز به این نیست که پیمانکار به طور قانونی، پروژه تکمیل شده را به کارفرما تحویل دهد، بلکه راه اندازی واحد تولیدی و با امکان کسب سود، به مفهوم پایان پوشش بیمه ای است.
شرایط خاص و ویژه: بیمه گذار موظف است که در فواصل زمانی توافق شده، گزارش پیشرفت کار را در اختیار بیمه گر قرار دهد. هر گزارش تا 14 روز پس از خاتمه دوره باید برای بیمه گر ارسال شود. بیمه گذار در این گزارش باید به صراحت آخرین وضعیت ساخت و نصب هر یک از واحدهای مرتبط را بر اساس جدول زمان بندی ذکر کند.
استثناهای خاص: بیمه گر مسئول خسارت های ناشی از تأخیر به دلایل زیر نخواهد بود:
ا- خسارت وارده به دارایی های مجاور، ساخت و سازها و ماشین آلات و تجهیزات
۲- فقدان نقدینگی برای اجرای سریع تعمیرات مورد نیاز.
۳- خسارت های وارده به مواد خط تولید و داده های اطلاعاتی لازم برای آغاز کار .
4- کسری و کمبود، از بین رفتن، فساد و یا خسارت وارده به موادی که بیمه گذار برای شروع عملیات نیاز دارد.
5- اضافات، تغییرات به منظور بهبود و کیفیت، تعدیل و یا رفع عیب و نقص و طراحی غلط و یا حذف و رفع.
6- هرگونه عیب یا کمبود، قبل و یا بعد از وقوع حادثه.
7- تغییرات، اضافات، بهبود وضعیت و کیفیت، تعدیل و یا رفع عیب و نقص های قبلی، جرایم وضع شده به دلیل نادیده گرفتن شرایط قرارداد، رفع هرگونه کمبود پس از وقوع حادثه
خسارت های قابل پرداخت: خسارت های قابل پرداخت در این بیمه عبارتند از:
1- هزینه های جاری حقوق و دستمزد کارکنان به علاوه سود خالص.
۲- پرداخت هزینه های اضافی که برای جلو گیری از کاهش گردش کار و بازده سود انجام گرفته است.
۳- خسارت پس از یک دوره انتظاره که معمولا مدت آن چهار هفته در سال و در زمان ساخت پروژه و نصب ماشین آلات آن است پرداخت می شود.
بیمه تمام خطر نصب بیمه‌ای است که پروژه‌های درحال احداث تأسیساتی و سازه‌ای که ارزش اقلام مورد نصب در آنها از ارزش مصالح بیشتر میباشد از قبیل کارخانه، نیروگاه، پالایشگاه، خطوط انتقال نیرو، پتروشیمی، سیستمهای مخابراتی، اسکله‌های نفتی و … را تحت پوشش قرار میدهد.
مدت بیمه بیمه تمام خطر نصب
مطابق مدت قرارداد بوده و بیمه گذار میتواند دوره آزمایش (راه اندازی) و دوره نگهداری (تحویل موقت) را نیز تحت پوشش قرار دهد.
پوششهای بیمه بیمه تمام خطر نصب
1-صاعقه ، انفجار ، آتش‌سوزی
2-زلزله ، زلزله دریائی ، آتشفشان
3-رانش زمین ، نشست زمین ، لغزش زمین ، ریزش کوه یا صخره
4-تگرگ ،یخ زدگی ، یخ شناور
5-سیل ، آب گرفتگی ، امواج دریا یا آب
6-طوفان ، گردباد ، تندباد
7-عدم مهارت ، اجرا با کیفیت نازل
8-غفلت ، سهل انگاری ، خطای غیر عمد
9-خسارتهای هنگام تمیز کردن یا تعمیر کردن
10-اموال مجاور ، برداشت ضایعات
11-خسارتهای وارد به ابزار، لوازم و تجهیزات
12-خسارتهای جانی یا مالی وارد به اشخاص ثالث
13-مسئولیت بیمه‌گذار طی دوره نگهداری
14-دزدی
15-خسارتهای وارد به سازه ساخته شده یا اقلام نصب شده
16-خسارتهای وارد به مصالح یا اقلام دپو شده یا انبار شده در محدوده کارگاه پروژه
17- خسارتهای هنگام بازدید کردن یا باز و بسته کردن
18-باران ، برف ، بهمن ، نشت یا نفوذ آب
19-تصادم ، سقوط اشیاء ، واژگونی
20-خسارتهای ناشی از کاربرد آب یا سایر اقدامات جهت اطفای حریق
21-خرابکاری غیر گروهی
22-اتصال کوتاه ، نوسان برق ، قطع برق ، آب ، گاز یا هر سوخت دیگر
23-سایر حوادث به جز آنچه صراحتاً در بیمه نامه مستثنی شده است…
استثنائات بیمه بیمه تمام خطر نصب
مطابق موارد مندرج در بیمه نامه بیمه تمام خطر نصب میباشد که اهم آن عبارتند از جنگ، واکنشهای هسته‌ای، اعمال عمدی بیمه‌گذار یا کارکنان وی، توقف کار، فرسودگی و پارگی، خوردگی، زنگ‌زدگی، قشرگرفتگی و …
سرمایه مورد بیمه در بیمه بیمه تمام خطر نصب
ارزش اقلام مورد نصب (شامل ارزش جایگزینی نوی اقلام مورد نصب با مورد مشابه که درصورت امکان از مبلغ پیمان جدا میشود)
حقوق و عوارض گمرکی (درصورت وجود و امکان تفکیک از ارزش اقلام مورد نصب)
هزینه حمل (درصورت وجود و امکان تفکیک از ارزش اقلام مورد نصب)
هزینه نصب (مطابق پیمان)
مصالح یا اقلام تهیه شده توسط کارفرما (درصورت وجود در مبلغ پیمان منظور نمی شود)
تعدیل (از آنجائی که در پروژه های در حال احداث با مدت زمان چند ساله، ارزش کالا و خدمات در سنوات بعدی اجرای پروژه از ارزش آن در سال اول بیشتر بوده ولی مبلغ مورد بیمه در بیمه نامه ثابت میباشد، برای اینکه خسارت وارده به ارزش روز پرداخت گردد درصورت تمایل بیمه گذار مبلغی بین10 تا30 درصد مبلغ قرارداد به عنوان تعدیل تحت پوشش بیمه نامه قرار میگیرد)
لوازم و تجهیزات ساختمانی (ابزار کار پیمانکاران از قبیل داربست، اطاقک های موقت، انواع موتور، پمپ، ژنراتور، دستگاه جوش، کمپرسور و … بوده که با خود از سر یک پروژه به پروژه دیگری میبرند)
برداشت ضایعات (مبلغی که برای پاکسازی محل کارگاه پروژه از ضایعات ناشی از خسارت یا تخریب قسمتهای غیرقابل استفاده درصورت تمایل بیمه گذار به سرمایه مورد بیمه اضافه می شود که معمولاً بین 2 تا 10 درصد مبلغ قرارداد می باشد)
اموال مجاور (اموال متعلق یا دراختیار کارفرما و یا سایر پیمانکاران که در مجاورت پروژه قرار داشته و تحت پیمان پروژه مورد بیمه نمی باشد ولی از آنجائی که کارفرما احتمال خسارت وارد به آنها را درهنگام اجرای پروژه میدهد، میتواند آنها را نیز تحت پوشش بیمه قرار دهد)
مسئولیت درقبال اشخاص ثالث (میزان حد غرامت جانی و مالی قابل پرداخت به اشخاص ثالث بغیر از پرسنل کارفرما و پیمانکاران پروژه مورد بیمه که طبق نظر بیمه گذار تعیین می شود)
بیمه‌ای است که پروژه‌های درحال احداث تأسیساتی و سازه‌ای که ارزش اقلام مورد نصب در آنها از ارزش مصالح بیشتر میباشد از قبیل کارخانه، نیروگاه، پالایشگاه، خطوط انتقال نیرو، پتروشیمی، سیستمهای مخابراتی، اسکله‌های نفتی و … را تحت پوشش قرار میدهد.
