رابطه رفتار اخلاقی و رفتار قانونی

 اخلاق چیزی است که با رفتارهای ناشی از قانون متفاوت است. رفتار قانونی ریشه در مجموعه ای از اصول و مقرراتی دارد که نوع عمل افراد را مشخص می کند و عموما مورد قبول جامعه هستند. این مقررات لازم الاجرا بوده و در دادگاه ها اعمال می گردند. اصول اخلاقی بیشتر مربوط به رفتارهایی می شوند که زیر پوشش مقررات قانونی قرار نمی گیرند و مقررات قانونی نیز بر رفتارهایی اعمال می شود که الزاما تحت پوشش اصول اخلاقی قرار نمی گیرند. قوانین موجود بازتابی از قضاوت های معنوی و اخلاقی است، اما تمام نکات اخلاقی در آن گنجانده نشده است. برای مثال، در مورد نجات کسی که در حال غرق شدن است، قانونی وجود ندارد و این یک مسئله اخلاقی است. بسیاری بر این باورند که اگر کسی قانون را نقض نکند، در آن صورت اصول اخلاقی را رعایت کرده است، ولی دامنه اصول اخلاقی به آنجا کشیده نمی شود که جنبه قانونی به خود بگیرد. بسیاری از رفتارها جنبه قانونی پیدا نکرده اند و مدیران در زمینه پیدایش هنجارها و ارزش ها باید حساسیت بیشتری از خود نشان دهند.

صنعت بیمه نیز برای عملکرد مناسب و مؤثر نیازمند مقررات است، یعنی تعیین قواعد بازی و قرار دادن هر یک از بازیگران در جای خود به منظور حمایت بهتر از منافع بیمه گذاران با وجود این، مقررات ممکن است به قیمت زیر پا گذاشتن اصول اخلاقی تمام شود. مقررات بیش از حد موجب فشار بیشتر و مسئولیت کمتر و در نتیجه، گرایش به اتخاذ تصمیم های بینابین و پایبندی کمتر به اخلاقیات می شود. این وضعیت منجر به اعمال مقررات بیشتر می گردد. ایجاد موازنه صحیح میان مقررات و مسئولیت بازیگران صنعت بیمه عاملی کلیدی در حفظ تعادل پایدار در این رابطه است.