انحصار چند جانبه در بازار بیمه (بخش4)

مقررات و موانع ورود: در بازار انحصار چندجانبه، وقتی که بازار بین اعضای انحصاری تقسیم می شود، بنگاه هایی که مترصد به ورود هستند علاقمند کسب سهمی از این سودها می باشند. اما بین  اشاره می کند که همواره موانعی وجود دارند که ورود به بازار را مختل می کنند. به عنوان مثال، وی به موانع فناوری توسط بنگاه های موجود، تهدید به جنگ قیمت ها و موانع ایجاد شده توسط دولت، مانند لزوم اخذ انواع مجوزها اشاره می کند، موانع ورود توسط انکائوا و همکاران و هم چنین ویزاکر با جزئیات تحلیل شده است.

در بازار بیمه، مقررات دولتی نقش مهمی را بازی می کند و می تواند به عنوان مانعی جدی برای ورود به بازار باشد. به عنوان مثال تنظیم نرخها نیاز به تصویب یک سازمان دولتی دارد. ریز و کسنر مطرح کرده اند که اثرات منفی چنین مداخلاتی آن است که بیمه گران ناکارآمدی، به جای آن که از بازار رانده شوند، از فشار رقابت مصون می مانند. این امر منجر به کاهش در رفاه خریداران بیمه می شود. در تحلیل موانع ورود، نقش مهمی برای هزینه های هدر رفته تعریف شده است. یک تازه وارد بالقوه باید هزینه های قطعی برای سرمایه گذاری بپردازد (به طور مثال خرید یا اجاره تجهیزات ویژه) که حداقل بخشی از آن به عنوان هزینه هایی هدر رفته مصرف می شود. استیگلیتز  تأکید می کند، حتی هزینه های ورود ناچیز نیز می تواند مانعی برای ورود تلقی شود. در آمد تضمینی در بازار انحصاری با کسر هزینه های اولیه ورود به دست می آید. اما اگر یک رقیب وارد بازار شود، بر اساس الگوی رقابت قیمتی برتراند، جنگ قیمت ها شروع می شود و با لحاظ هزینه های صرف شده، هر دو بنگاه با زیان روبرو می شوند. این نتیجه برای هیچ بنگاه جدید الورودی جذاب نیست. نمونه هزینه های هدر رفته در بخش بیمه می تواند مخارج تحقیقات در مورد شناسایی ریسک و محاسبات آماری باشد، ساتن با توضیح هزینه های هدر رفته، باب دیگری را در تبیین سطح تمرکز بازار می گشاید.

برای مشاهده بخش قبل کلیک کنید