انجمن بین المللی آکچوئرال

اولین همایش بین المللی آکچوئری از دوم تا نهم سپتامبر ۱۸۹۵ در بروکسل به ریاست لئون ماهیلون برگزار شد و چند ماه بعد از آن بود که با تصمیم شرکت کنندگان، انجمن بین المللی آکچوئری(IAA) متولد شد.

قدیمی ترین انجمن های آکچوئری که در ابتدای دهه ۱۸۹۰ وجود داشتند، شامل مؤسسه آکچوئری” که در سال ۱۸۶۸ در لندن تأسیس شده، دانشکده آکچوئری که در سال ۱۸۵۹ در ادینبورگه ایجاد شد، تعدادی دیگر از انجمن های آکچوئری آمریکایی و آلمانی که در سال ۱۸۸۹ و مؤسسه فرانسوی آکچوئری که در سال ۱۸۹۰ تأسیس شد، می باشد.

در ابتدا ارتباطات و تعاملات در میان آکچوئری های کشورهای مختلف، بسیار اندک بود و در نتیجه انتشار اصول علم آکچوئری ممکن نبود. تعداد کتب درسی در این حوزه نیز محدود بود و تنها کتاب مهم در این حوزه توسط آکچوئرهای انگلیسی به نام های جرج کینگ و ویلیام ساتون به رشته تحریر در آمد. این کتاب درسی برای دوره خاصی که در یک مؤسسه خصوصی در لندن برگزار می شد، طراحی شد. این کتاب هم چنین باعث ترقی و ترویج علوم آکچوئری  شد.

 بنا به ضرورت، آکچوئری ها اقدام به ترجمه این کتاب به زبان فرانسه کردند. البته در سال ۱۸۹۶ با اجازه جرج کینگ و با حمایت مؤسسه آکچوئری فرانسه، این کتاب به زبان بلژیکی ترجمه شد. این اقدامات و همکاری ها باعث ایجاد ارتباطات دوستانه میان آکچوئری ها در کشورهای مختلف شد.

در سال ۱۸۹۵ آکچوئری های بلژیکی نمایندگان معتبر علوم آکچوئری را از اقصی نقاط جهان نظیر بریتانیا، آمریکای شمالی، فرانسه، هلند و دیگر کشورها، جهت برگزاری جلسه ای در بلژیک دعوت کردند. آکچوئری های بلژیکی کمیته ساماندهی برگزاری همایش مذکور را ایجاد کردند تا حمایت دولت بلژیک و سایر مجامع مهم آکچوئری نظیر انجمن آکچوئری آمریکا، هلند و فرانسه را جلب کند.

در قرن نوزدهم، علیرغم مشکل بودن برقراری ارتباط میان کشورها، نود و هشت آکچوئری از پانزده کشور جهان در اولین همایش در بلژیک شرکت کردند که شامل کشورهای اتریش، مجارستان، بلژیک، کانادا، دانمارک، فرانسه، آلمان، بریتانیا ، ژاپن، لوگزامبورگ، هلند، پرتغال، روسیه، سوئد و ایالات متحده آمریکا بود.

موفقیت این همایش به اندازه ای بود که شرکت کنندگان بر آن شدند تا کمیته ای دائمی جهت برگزاری دوره ای این همایش و گردهمایی های آکچوئری جهت تبادل نظر علمی در خصوص مسائل بیمه ای تشکیل دهند. در سال ۱۹۸۵ کمیته دائمی همایش آکچوئری شکل گرفت، سپس این همایش به ترتیب در لندن (۱۸۹۸)، پاریس (۱۹۰۰)، نیویورک (۱۹۰۳)، برلین (۱۹۰۹)، وین (۱۹۰۹) و آمستردام (۱۹۱۲) برگزار شد.

این فعالیت ها در طول جنگ جهانی اول متوقف شد و بعد از آن مجددا در لندن (۱۹۲۷)، استکهلم (۱۹۳۰)، رم (۱۹۳۶) و پاریس (۱۹۳۷) از سر گرفته شد. این همایش سپس در اوسلو(۱۹۷۲)، توکیو (۱۹۷۹)، زوریخ و لوزان (۱۹۸۰)، بروکسل (۱۹۹۵ درست صد سال پس از اولین همایش در همان مکان و زمان و نهایتا در بیرمینگهام (۱۹۹۸) برگزار شد.

تغییرات اساسی: کمیته دائمی همایش بین المللی آکچوئری در طول زمان قوانین خود را تغییر داده است. این قوانین در سال ۱۹۵۱ برای اولین بار تغییر کرد. در سال ۱۹۵۷ ایده تشکیل بخش های جدیدی جهت مطالعه روی موضوعات خاص توسط تعدادی از اعضاء مطرح شد که منجر به ایجاد بخش مطالعات آکچوئری بیمه های غیر عمر (ASTIN ) در سال ۱۹۵۷، و پس از آن بخش رویکرد آکچوئری برای ریسکهای مالی (AFIR) در سال ۱۹۸۸ شد. در سال ۱۹۹۸، عنوان مناسب تر «انجمن بین المللی آکچوئری» (AA) پذیرفته شد. در آن زمان IAA بیش از ۲۵۰۰ عضو داشت.

برای قریب به یکصد سال، کمیته دائمی همایش اکچوئری و IAA همواره بر هدف اولیه خود مبتنی بر ایجاد ارتباط بین آکچوئری ها و انجمن آکچوئری کشورهای مختلف پایبند بوده که جزئیات آن به شرح زیر است:

_ ترویج یا انجام کارها و تحقیقات علمی یا عملی در حوزه اکچوئری

_ انتشار یک بولتن به طور منظم.

_ همکاری با کمیته های ساماندهی جهت تکرار برگزاری همایش های بین المللی

پس از مدتی ضرورت تمرکز بر جنبه های عملی و حرفه ای آکچوئری در کنار توجه به مسائل علمی بارز گردید. در این راستا تأکید ویژه ای بر حرفه ای سازی، اخلاق حرفه ای، آموزش و توسعه مستمر آکچوئر در سال ۱۹۹۱، IAA  صندوق بین المللی ترویج و آموزش آکچوئری (IPEF ) را تأسیس کرد تا به ارائه کمک هزینه تحصیلی به دانشجویان در کشورهای در حال توسعه در حوزه آکچوئری، ارائه هدایایی جهت تشویق حضور در نشست های بین المللی آکچوئری و ارائه پشتیبانی مالی جهت برگزاری جلسات خاص اساتید آکچوئری در کشورهایی که این حرفه در آنها به تازگی ظهور کرده، بپردازد.

در نهایت در سال ۱۹۹۸، پس از سه سال گفت و گو، انجام تغییرات اساسی در IAA به تصویب رسید. انجمن عمومی IAA که تا آن موقع یک انجمن علمی متشکل از اعضاء با ملیت های مختلف بود، خود را بر اساس قانون سوئیس به عنوان انجمنی فراگیر جهت گردهم آوردن انجمن های آکچوئری و نیز اعضاء آنها به طور فردی، معرفی کرد. قوانین موضوعه و مقررات جدیدی پذیرفته شد که نظارت و ساختار IAA را به طور بنیادین دگرگون کرد.

این درحالی بود که تأکید زیادی بر ضرورت جهانی شدن این فعالیت شد و توجه ویژه ای به استانداردهای آموزشی و حرفه ای انجمن ها مبذول گردید. اهداف IAA به شرح زیر است:

_ توسعه نقش و شهرت حرفه اکچوئری.

_ ترویج استانداردهای حرفه ای سطح بالا جهت تضمین منافع عمومی.

_ پیشبرد پیكره دانش آکچوئری – توسعه بیشتر آکچوئری ها. – ترویج روابط و احترام بين آکچوئری ها.

_ ارائه خدمات جهت بحث و تبادل نظر آکچوئرها و انجمن های اکچوئری.

_ نمایاندن معرفی این حرفه به محافل بین المللی.

پس از پذیرش قوانین جدید، دبیر خانه IAA از بروکسل (جایی که محل استقرار ارکان IAA به مدت صد سال بود) به اتاوای کانادا منتقل شد.

ورود به هزاره جدید: تغییرات مذکور، نقطه عطفی برای جامعه آکچوئری و هم چنین قدم مهمی برای آماده سازی این حرفه جهانی برای چالش های هزاره بعدی مانند نیازهای حرفه ای در حال رشد در اقتصاد جهانی بود.

این تغییر ساختار، چارچوب واحد قوی تر و متحدی برای اطمینان از وحدت هدایت و هماهنگی کارآمد با توجه به مسائل جهانی ایجاد کرده بود

 IAA سازمان بین المللی منحصر به فردی است که مرکز تحقیق، آموزش و توسعه حرفه و انجمن آکچوئری است. سازمان ملل و دفتر بین المللی کار، IAA را به عنوان سازمانی غیر انتفاعی، غیر سیاسی و غیر دولتی قلمداد می کنند IAA یک سازمان فراملیتی است که در انجمن بین المللی ناظران بیمه (IAIs)، انجمن بین المللی تأمین اجتماعی (ISSA) و هیأت بین المللی استانداردهای حسابداری (IASB) عضویت دارد.

بخش های ASTIN و AFIR به ایفای نقش در حوزه برآورده کردن نیازهای علمی آکچوئری در ساختار جدیدی به فعالیت خود ادامه دادند و در سال ۱۹۹۹ تحت عنوان انجمن بین المللی مشاوران آکچوئری (IACA ) به یکدیگر پیوستند.

IAAHS ، به عنوان یک بخش درمان جدید در سال ۲۰۰۳ ایجاد شد و این در حالی است که ایجاد بخش های عمر و بازنشستگی در حال بررسی است. توسعه دیگر، افزودن کمیته ای برای پاسخ به نیازهای انجمن ها و اعضایشان بود. ماهیت و تعهدات این بخشها در طول زمان و با تکامل نیازها تجدید نظر و اصلاح شده است که بخشی از آنها توسط زیر کمیته هایی حمایت شده است. در ابتدای سال ۲۰۰۳ کمیته های اجرایی، اعتبار گذاری، رایزنی و مساعدت ممیزی، آموزش، ریسک های مالی، مستمری و مزایای کارکنان، حسابداری بیمه، قانون گذاری بیمه نام نویسی، حرفه ای گری، خدمات به اعضای فردی، تأمین اجتماعی و ارتباطات فراملیتی دایر شده است.

در راستای تحقق سیاستهای IAA مبنی بر برگزاری همایش های بین المللی اکچوئری، بیست و هفتمین همایش، با ساختار جدید، در سال ۲۰۰۲ در مکزیک و همایش بعدی در سال ۲۰۰۹ در پاریس و همایش های بعدی در سال ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی برگزار شد.

در ساختار جدید، جلسات هیأت مدیره که هر سال دو بار در کشورهای مختلف و معمولا در قاره های مختلف برگزار می شود. جلسات کمیته های ذیربط، قبل از جلسات هیأت مدیره در همان محل برگزار می شود، اما ممکن است جلسات اضافی در قالب حضوری، تلفن تصویری و یا جلسات الکترونیک برنامه ریزی شود IAA از ارتباطات الکترونیکی بهره کامل می برد و به انجمن مجازی و بدون کاغذ مبدل شده تا هزینه های عملیاتی خود را تا حد امکان کاهش دهد و دسترسی یکسانی را برای اکچوئری ها در محلهایمختلف ایجاد کند. اطلاعیه ها و صورت جلسات IAA در پایگاه اینترنتی www.actuaries.org قابل دسترس است.

توسعه جهانی IAA با تعدادی از اقدامات ابتکاری زیر پشتیبانی می شود

مدت تصدی مدیریت انجمن یک سال و غیرقابل تمدید است و مقررات آن به گونه ای است که به صورت چرخشی در بین قاره ها باشد.

وب سایتی که از طریق آن، دستور جلسات، صورت جلسات، گزارش ها، انتشارات، مباحث و سایر مطالب برای کلیه أكچوئری ها قابل دسترس باشد. این صفحات در حال حاضر به زبان های انگلیسی و فرانسه موجود می باشد. ولی طبق قوانین IAA صفحات به تدریج به زبان های آلمانی و اسپانیایی ایجاد می شود و از طریق ترجمه خودکار به زبان های روسی، چینی، و ژاپنی در دسترس خواهد بود.

یک کتابخانه آکچوئری مجازی از طریق به کارگیری امکانات جستجو در وب سایت IAA ، با ترجمه خودکار یکپارچه که به طور خاص بر مطالب مربوط به آکچوئری تأکید دارد.

بولتن ها که دوبار در سال چاپ می شود، خبرنامه فصلی و سایر تعاملات دوره ای به وب سایت ارسال می شود.

ساختار جدید با ترکیب تلاش های IPEF، رشد چشمگیری در تعداد انجمن های عضو دارد. برآوردها در ماه مه سال ۲۰۰۳ حاکی از ۵۰ انجمن با عضویت دائم، ۲۶ انجمن وابسته و ۳۵000 آکچوئری واجد شرایط از بیش از 50 کشور جهان است. انجمن های با عضویت وابسته بدین معنی است که هنوز واجد شرایط عضویت دائم نشده اند.

به هر حال، IAA  عمیقا در کشورهای مختلف توسعه پیدا کرده و از صد سال پیش تا کنون فعال بوده و از اعتبار بالایی در محافل جهانی برخوردار است. این اعتبار، بابت کیفیت همکاری های بسیاری از افراد است که به طور داوطلبانه از فعالیت های حرفه ای انجمن های محلی و بین المللی حمایت کرده اند. این فعالیت ها باعث می شود که حرفه جهانی آکچوئری قادر باشد، به طور مداوم پیکره دانش آکچوئری را ارتقاء دهد، در پاسخ به اقدامات نظارتی فراملی، استانداردهای حرفه ای آموزش و درک متقابل را با صدایی واحد ترویج دهد و به طور کارا نقطه نظرات این حرفه را در سطح بین المللی بیان کند.