بیمه حمل و نقل زمینی

بیمه نامه حمل و نقل زمینی پوشش های موردنیاز بیمه گذار را در مورد آسیب و تلف وارده به کالای در حال حمل تأمین می نماید، که معمولا این پوشش برای خطرات رایج در عرف حمل و نقل زمینی می باشد.

صاحبان کالا برای حفظ سرمایه های خود باید آنها را در زمان حمل و جابه جایی در خشکی تحت پوشش بیمه باربری قرار دهند. بیمه حمل و نقل کالا در خشکی، مکمل بیمه نامه حمل دریایی است که معمولا همان پوشش های بیمه باربری دریایی در مورد آن تسری پیدا خواهد کرد. جابه جایی کالا در حمل و نقل داخلی، خطرات متعددی را به دنبال دارد که مهمترین آنها خسارات ناشی از حادثه وسیله نقلیه (آتش سوزی، سرقت، تصادم و چپ شدن) ورشکستگی، زنگ زدگی، سرقت و عدم تحویل کالاست که بر اثر حادثه وسیله نقلیه بوجود می آید. معمولا اعتبار بیمه نامه حمل و نقل زمینی از زمان تحویل کالای مورد بیمه به مؤسسات حمل و نقل مجاز آغاز و پس از تحویل کالای مورد بیمه در مقصد مندرج در بیمه نامه خاتمه می یابد؛ اما اگر صاحب کالا تا ۸ روز از دریافت آن امتناع ورزد، اعتبار بیمه نامه پس از این مدت منقضی می شود.

خطرات تحت پوشش: در بیمه حمل و نقل زمینی، پوشش بیمه گر شامل موارد زیر خواهد بود: در صورتی که مورد بیمه (کالا) در اثر بروز حوادث مشمول بیمه آسیب دیده و نیاز به تعمیر و یا تعویض بعضی از قسمت های خسارت دیده داشته باشد، در این حالت بيمه گر ملزم به پرداخت این گونه هزینه هاست، مشروط بر این که مجموع هزینه های انجام شده از سرمایه بیمه ای تجاوز ننماید.

– کمبود کالا بیمه نیست، مگر این که مستقیما بر اثر حوادث مشمول بیمه ایجاد شده باشد.

– در صورتی که کالایی به صورت جفت و یا دست، بیمه شده باشد، مسئولیت بیمه گر بیش از قیمت قسمت خسارت دیده به تناسب مبلغ بیمه شده نخواهد بود.

– چنانچه کالای مورد بیمه در جریان حمل آسیب ببیند و بخشی از آن شکسته شود، بیمه گذار می تواند قسمت های آسیب دیده را جدا کرده و قسمت های سالم را مورد استفاده قرار دهد و خسارت خود را به همان نسبت دریافت دارد.

استثناها: در بیمه های حمل و نقل زمینی خطرات زیر تحت پوشش بیمه ای قرار ندارد.

– ضبط و توقیف کالایی که معاملات آن قاچاق محسوب می شود.

– خسارات ناشی از عیب ذاتی کالا، مانند تبخیر شدن، موش خوردگی، کرم زدگی، اثرات سرما و گرما و عیب بسته بندی نامناسب.

– تأخیر در ارسال و تحویل کالای مورد بیمه و تغییرات نرخ ناشی از عوامل اقتصادی.

– خطرات بارگیری و تخلیه کالایی که هر بسته و یا واحد آن بیشتر از ۲ تن وزن داشته باشد.

– خسارات لب پریدگی، خراشیدگی و فرورفتگی.

– خسارات ناشی از اکسیداسیون، رنگ پریدگی، زنگ زدی و زنگ خوردگی.

– خسارات مستقیم و غیر مستقیم ناشی از اشعه رادیواکتیو، سوخت های هسته ای و اشعه های یون زا.

– خسارات ناشی از خطرات طبیعی از قبیل آتش فشان، زلزله، سیل، طوفان و صاعقه.

– خسارات ناشی از حمل کالا در وسیله نقلیه روباز.