بیمه دام

به دلیل نیاز مبرمی که دامداران جهت پوشش بیمه های دام دارند، در کشورهای اروپایی، بعضی از اتحادیه ها وام هایی به کشاورزان جهت تأمین، اعطا می کردند و از طرف دیگر بانکدارانی که اقدام به اعطای وام کرده بودند، درصدد تأمین و پوششی جهت حفظ سرمایه های خود بودند، زیرا در بعضی از سالها بروز امراض مسری دهان و پا در بین دام ها، سرمایه های وام دهندگان را به خطر انداخت و موجب ضررهای هنگفتی به آنها گردید. به همین سبب وجود چنین پوشش بیمه ای می تواند برای جبران خسارات مذکور مفید واقع شود. در بیمه دام، احشام و حيوانات در مقابل مرگ ناشی از حادثه، مرض و یا حوادث ناشی از حمل و نقل و عدم النفع ناشی از امراض دهان و پا بیمه می شوند. این نوع بیمه نامه معمولا برای حیواناتی مثل اسب، گاو و گوسفند صادر می شود و برای امراضی مانند سیاه زخم، دهان و پا، بیمه نامه جداگانه و پوششی مجزا صادر می شود.

پوششهای بیمه دام: پوششهای بیمه ای که در محدوده جغرافیایی مندرج در بیمه نامه به بیمه گذار ارائه شده و در تعهد بیمه گر برای جبران خسارت قرار دارد که شامل مرگ ناشی از امراض طبیعی، بیماری، نقص و حوادث می باشد. به طور کلی بیمه نامه های دام، احشام را در مقابل مرگ ناشی از امراض، جراحت های ناشی از حوادث، آتش سوزی، صاعقه، طوفان و یا در حال حمل پوشش می دهد.
موارد خارج از تعهد بیمه گر: موارد خارج از تعهد بیمه گر عبارتند از:

– خسارات از کارافتادگی دام و یا غیر قابل مفيد بودن. برای کار و هدفی که نگهداری می شده است.

– خسارات ناشی از اعمال جراحی، تلقیح و مایه کوبی مگر این که این موارد به منظور جلوگیری از مرض و یا بیماری های ناشی از حادثه انجام پذیرد.

– خسارات ناشی از غفلت بیمه گذار و کارکنان وی در حفظ و نگهداری یا اعمال عمدی که منجر به جراحت و یا مسمومیت احشام گردد.

– خسارات ناشی از هر گونه حمل و نقل دریایی احشام به غیر از حمل از طریق راه های مجاز آبی داخلی.

– خسارات ناشی از جنگ.

– خسارات ناشی از جنگ داخلی، شورش، آشوب، اغتشاش و بلوا.